Afgelopen vrijdag was het zover: 's ochtends om 6 uur richting Schiphol. Niels zette ons keurig voor de deur uit en -oh wat heerlijk voor mijn auwe heup- ons toestel vertrok van pier F3, mooi vooraan.
Ons commentaar op de KLM bleek al snel ten onrechte: prachtig nieuw toestel, heerlijke stoelen, lekkere maaltijden en van alles genoeg. Na elf uren, een overdosis aan films en met de buik lekker vol, stapten we om een uur of elf in de shuttle van ons hotel (Premier Hotel OR Tambo). Na het inchecken hadden we weinig meer te koop: hemmetjes aan en koese.

Zaterdagochtend lekker rustig opgestaan, schandalig lekker ontbeten (wat weten ze hier toch goed hoe je een mens moet verwennen!) en weer in het shuttletje gestapt om terug te gaan naar het vliegveld om ons tufje op te pikken. Jooooo, wat een rij bij de firma Hertz! 't Was wel een goeie oefening in het oefenen van geduld en dat komt in Afrika altijd goed van pas. Marjolein zou waarschijnlijk zeggen: TIA! This is Africa! Ze hebben hier trouwens alle reden om het rustig aan te doen, want het is op het ogenblik zo'n 35 graden overdag.
Gauw nog even TomTom Zuid-Afrika geladen op de IPad en hoppa: richting Nelspruit. De route liep voornamelijk over de snelweg, altijd prima hier in ZA. Het eerste stuk was tamelijk saai (denk aan de beelden van de begrafenis van Mandela), maar het tweede deel was allemachtig mooi: bergen, dalen (onvermijdelijk in de bergen), hartstikke groen en het weer was ook nog super. Wat wil een mens nog meer.
's Avonds in het hotel, onder het genoegen van een paar lekkere koude kletsen, de WK finale rugby gezien. Alleen al voor de Hakka doen we dat, terwijl we terugdenken aan diezelfde finale die we destijds in Nieuw-Zeeland zagen: kippenvel!

Vandaag eerst even aan't werk geweest (moet ook gebeuren ;-), maar we klagen niet. 's Middags een prachtige tocht gemaakt de bergen in. Het is hier erg groen en bosrijk, ondanks de droogte die er heerst. Ons einddoel was Kaapsehoop, een heel maf dorpje hoog in de bergen. In het gebied lopen zo'n 200 wilde paarden rond en ze voelen zich ook erg thuis in het dorp, dus je moet goed oppassen dat je niet struikelt over de paardenpoep. Oorspronkelijk ontstaan als nederzetting voor goudzoekers, is het nu een verzameling redelijk willekeurig rondgestrooide grote huizen, waar enkel blanken wonen. De tuinen zijn prachtig onderhouden en grappig is dat de tuinhekjes zo zijn geconstrueerd dat de paarden er niet door kunnen. Zo hou je in ieder geval je tuin poepvrij. Lekker op een terras gezeten, terwijl we genoten van de klanken van een gitarist die nog een beetje van de leg was vanwege het Halloweenfeest van zaterdagavond. Dat in aanmerking genomen presteerde hij nog heel redelijk.
Terug in Nelspruit nog even rondgekeken in de Mall naast het hotel (huge!) om daarna nog even wat te werken (Willem vooral, want ik ben tenslotte voor de helft met pensioen :-))